kategoria : Poezja / Poezja wierszowana / Przemijanie

"Odejście."

a u t o r :    SebastianPost

Śpiew wiatru szepcze,
pieśnią raniąc me ciało -
rozdzierając serce swe -
przerażeniem mnie polewając.

Mrok się budzi -
niesie piaskowe pyły.
Księżyc przybył -
promieniami otoczenie ślini.

Rozwarte wody
wołają moje ciało -
dusza melancholijna niknie
pod morską pianą.

Odchodzę z tego świata,
niknąc w morzu cieni,
niesiony na palcach fal,
topiąc się bez pamięci.

Przybyły okręty
po skrawki mej duszy.
Po pokładzie stąpały
mrocznego świata szumy.

Płyniemy po sztormie
ku płonącej piekielnej latarni.
Mrok grafitem błyska,
rozświetlając krajobrazy.

Dopłynąłem
do blasku zapomnienia.
Płomień nowego życia zaświecił,
dając istnienie wieczne bez odejścia.

11 IV 2001

Wiersz ten dedykuję Justynie Rusieckiej.