kategoria : Poezja / Poezja wierszowana / O ludziach

zbrodnia miłosna.

a u t o r :    mala_poetka__

Drzwi niczym walące drzewo trzasnęły,
Płomyki świec odpłynęły w szarą dal.
Światła na czarnych ulicach zniknęły,
Na łóżku dziewczyna, światu jej żal.
Złociste loki, na poduszce leżą,
Niczym powódź kwiatów barwią cały świat,
Usta dziewczyny blaskiem swym grzeszą,
a oczy, jak trucizna, jak węża jad.
Jej ciało bezładnie na kołdrze krwawi,
Ona już nie podniesie więcej dłoni...
Już więcej mężczyny, kobiety nie pozbawi!
I nie uśnie pod liściami zwiędłej jabłoni.
Była dziewczyną winną stawianych jej czynów,
Chodź to tylko serca miłosne podboje,
Tylu matkom odebrała w życiu synów,
Popełniła uczuciowe zbrodnie, rozboje.
Złożono ją, bez wyjaśnień śmieci tragicznej,
Chociaż światu jej piękna brakuje.
Pod jabłonią, miejscem zabawy magicznej,
Śni wiecznie. Z gwiazdami świat obserwuje.