kategoria : / /

"Szwaczka chaosu"

a u t o r :    HubertPost

W nefrytowym borze szwaczka przędzie złoty chaos
z podziemnej celi wyzwalając szumiące fale alchemii.
Rozpalisz boginio w świątyni życia księżyc Acheloisy
a z ciemności wyjdą komety brylantowej namiętności.

Wyhaftujesz ciemną noc wypływającą z głębin oceanów
ja wzniosę się po linach lazurowych ku światłości nadziei.
Wśród krokusów wymaluje polany,wilki i ciemności skazy
uplatam wiązankę liliową wkładaną na głowę wszechświata.

Kosmos obnaży planet łgarstwa rozpruwając pokorne dusze
w dzwon popękany uderzą gromady galaktyk nieśmiertelnych
na trąbkach wichrów anioły przywiodą czarne pegazów loże
a Bajan rozprószy tęsknoty piorunów po narządach głupców.

Mroki czasu wyzwolą apogeum krzyczącej nieskończoności.
W skryptach tajemnych zapłoną kalekie strony świętej księgi.
Boginie Adite nakarmią umysł wolnością zrzucając grzechy.
Wyczarowane okręty powiodą ludzkość w Diskordie niezgody.

I wyplatasz z dziury gwiezdnej tajemnicę świata owianą ciszą
zamigocą w oczach fantastyczne cuda kreacji przestworza.
Wichry uniosą ciało przez puszcze,niziny w rubinowe jaskinie
pozostanę w ciemności skał samotny z męczeństwem gwiazd.

Grudzień 2008